Hego Koreako ekonomia

Hego Koreako ekonomia esportazioak bultzaturiko ekonomi baten industri politikan oinarritua dago.

Hego Korearen adibidea, aproposa da garapen ekonomikoa bultzatzeko, hitz batean, Estatua nola parte har dezakeen ulertu ahal izateko. Hirugarren Munduko beste hainbat herrialdeetan bezala, Hego Koreako gobernua jarduera industrialen baliabide esleipenean zuzenean baina selektiboki esku hartu egin du. Bestelako neurriak ere hartu ditu aipatu politikak sendotzeko asmoz, hala nola, zergak eta subentzioak, enpresa publikoen eraketa, lizentzia sistemak eta kredituak besteak beste. Horrela bada, neurriok erabat erradikala zen garapen estrategia baten testuinguruan ezarri ziren: Esportazioak Ordezkatzeko Industrializazio eredua (EOI). Honen ondorioz, Hego Korea ezohizko garapen azkar bat ezagutu du eta era berean, Gobernuaren industri politika selektiboak, Hego Koreak, hainbat industri sektoretan nazioarteko lehiakortasuna azkar asko lortzea nabarmenki ahalbidetu egin du.

Hainbat adituen aburuz, Hego Koreak lorturiko nazioarteko lehiakortasuna zalantzazkoa da eta anitz eztabaidatua izan da, hauen ustetan batetik historikoki informazio gabezi handia egon delako eta bestetik eskusartze selektiboaren irabaziak kostuak konpentsatu dituztelako. Hau dela medio, gure lanean adierazitako ideiak ez dituzte industri politika selektiboak ezinbestean arrakastatsuak izan behar direnik iradokitako ez nazioarteko lehiakortasuna indartzen duten kasuetan ezta ongizatea handitzen duten kasuetan ere.

Normalean, politika horiek garapen propio bat oztopatu dute eta beraz, ezinbestekoa da funtsezko ezberdintasunak zehaztea nola eta zergatik Hego Koreako Gobernuak, beste gobernu batzuk porrot egin duten horretan, arrakasta lortu duen azaldu ahal izateko.

Ezberdintasunak, politika ekonomikoan eta politikan datza besterik gabe. Politika ekonomikoan ezberdintasunak, antzeko politikak erabili izatean datza baina nagusiki erabilitako garapen estrategietan datza. Era berean, ezberdintasun politikoak, politika ekonomikoa baldintzatu duen bilakaera bati erantzuten diote. Aipatu ezberdintasunak garrantzi handia daukate, izan ere, Hirugarren Munduko beste herrialde batzuetan politika industrial eraginkorrak aurrera eramatearen ahaleginak, arrakasta izan baino lehen, barne politikaren bilakaeran aldaketa gogorren beharra inplikatzen du. Modu berean, eskusartze selektiboaren bitartez Hego Koreako Gobernuaren arrakasta errepikatzearen aukeren gainean eszeptikoak izan behar gara.

Azterlana puntu honetan hainbat ataletan banatuko dugu, alde batetik, lehenengo atalean gudaren amaieratik (1953) aurrerako Hego Koreako garapenari buruzko laburpen bat azaltzen dugu, bigarrenik Hego Korearen politika industrialak aztertzen ditugu eta azkenik Hego Korearen esperientziatik eratortzen diren ondorioak ikusiko ditugu.